“YOL VAR, GİDERSEN.”

İnsan, eve kendi isteği dışında kapanınca aslında içindeki maceracı ruh uyanıyor. Nereden mi biliyorum? Çünkü pandemi ile birlikte hiçbir şeyi ertelememe kararı aldım ve evden başka biri olarak çıktım. BMW R 1250 GS Adventure’ın selesine oturmuş bir maceracı olarak…

Rotam belliydi. 2020 TransAnatolia rotası. İçinde Anadolu’nun tarihinin, kültürünün ve doğasının harmanlandığı bir rota...

TransAnatolia’nın startının verildiği 15 Ağustos sabahı, ben de yarışçıların rotasını takip etmeye başladım. Birkaç saat içinde de kendi sınırlarımı zorlamaya başladım.  Asfalt yolları arkamda bırakıp, zorlu bir coğrafyaya sürdüm motosikletimi. Müthiş manzaraların ve yeni tanıştığım motosikletçilerin muhabbetinin tadını çıkardım. Kimi zaman kaybolsam da her seferinde yolumu tekrar buldum. Tabii Nav 6’dan da yardım almaktan çekinmedim.

Bazen pes ettim, karanlıkta tek başıma motosikletin başındayken devam edemeyeceğimi kendime itiraf ettim. Ben pes ettim ama yol arkadaşım pes etmedi. BMW R 1250 GS Adventure, her koşulda maceraya hazırdı. Onu dinledim ve titreşimlerine kulak verdim.

Yağmurda ıslandım, çamura bulandım, topakta uyudum, ateşte ısındım. Bir kervansarayın gölgesinde, yüzlerce yıldır aynı kaynaktan akan sudan da içtim, mağaralarda kurulan uygarlıkların izinden de gittim. Motosikletimle tam 2850 kilometrelik, zorlu ama bu coğrafyada yaşayan biri için zorunlu olan bir rotayı keyifle tamamladım. 

Sapanca’da yaylalara çıktım, Konya’da Tuz Gölü üzerinde motosiklet sürdüm, Karadağ’da bir kraterin içinde kamp yaptım, Haymana’da sizler için TRT’de yayınlanacak TransAnatolia gün sonu raporunu seslendirdim, Şile’de deniz ve kum üzerinde motosikletlerin, otomobillerin, kamyonların kıran kırana mücadelesini izledim.

Eve döndüğümde de aynı kişi değildim…

Hayaller, gerçekleştirmek için kurulmalı. En azından ben, kendi hayalimi gerçekleştirebildim. Tarih, doğa dolu, zorlu bir rotayı en doğru yol arkadaşıyla tamamladım. Şimdi yeni hayaller kurma, yeni rotalar seçme zamanı.